Pitbull. Nowe porządki.

   Sobotni wieczór spędziłam w kinie, dwa razy zasłaniając oczy ręką. Lubię mocne kino. Czasami. Wtedy akurat miałam na nie ochotę. Mimo to podskakiwałam w niektórych momentach na fotelu, a kiedy ktoś komuś odcinał palce nie mogłam patrzeć.

   Pitbull. Nowe porządki. Grabowski. Linda. Twardziele. Mafia i policja. Porwania, okupy, haracze. Warszawska Ochota. Znęcanie się nad ludźmi, ale w końcu... dobre zakończenie. Przynajmniej o tyle dobre, o ile mogło być. Bo przecież kto wie, w drugiej części mordercy mogą wyjść z więzienia.

   Mimo tego, że film typowo kryminalny, nie obyło się bez zabawnych sytuacji. Sala śmiała się do rozpuku, a możliwe to było tylko dzięki temu, że jak w każdym polskim filmie musiał być jakiś głupek. 

   Napiszę tak: film mi się generalnie podobał, ale szkoda by mi było gdybym wydała pieniądze na bilety. Mieliśmy z Ciachem karnety od brata. Jestem ogólnie zbulwersowana tym, że Cinema City podniosło cenę biletów, chociaż do kina chodzi teraz o wiele więcej osób niż jeszcze przed kilkoma laty. 26 zł za jeden bilet... Dla mnie to mega drogo. Ale nie o tym post. To tak na marginesie.

   Więc gdybym miała zdecydować o tym filmie jeszcze raz, to jednak wolałabym go obejrzeć w domu na telewizorze, a do kina wybrać się na jakąś komedię. Bo tak mocne kino wywiera duże wrażenie a negatywne emocje zostają z odbiorcą jeszcze jakiś czas. Ja jestem wrażliwcem, więc do następnego dnia miałam wstręt do wielu rzeczy. Obejrzałabym go, owszem i tak, bo to naprawdę dobry polski film, ale do kina obiecuję sobie już chodzić tylko na komedie :) Aczkolwiek przemyślę sprawę, jeśli pojawi się druga część. ;)