54. Jane Austen "Rozważna i romantyczna"

Przyszła pora na klasykę angielskich powieści. Wprawdzie jakimś cudem Jane Austen nie jest na polskiej liście lektur szkolnych, ale dla mnie dorównuje Szekspirowi ;) Myślę, że "Rozważna i romantyczna" w pewnym stopniu dorównuje nawet "Annie Kareninie".

Pewnie nie jedna z Was będzie teraz zdziwiona, że czytam w ogóle takie książki ;p Ale ja wychodzę po prostu z założenia, że jako szanujący się namiętny czytelnik po prostu nie mogę mieć oczu zamkniętych na starą, dobrą książkę. Coś za wiekową sławą zawsze się kryję i nie dajmy sobie wmówić naszym polonistkom, że jest inaczej ;)

Rozważna i romantyczna, to nie opowieść o dziewczynie z rozdwojeniem jaźni, jak to się spodziewałam. To opowieść o dwóch siostrach, niespełnionej i nieszczęśliwej miłości i o happy endzie.

Styl pisarki porównałabym do Danielle Steel, ale o ile u Danielle po pierwszych stronach jestem w stanie domyślić się zakończenia, tak w życiu nie przypuszczałabym  do jakich emocji doprowadzi mnie Jane i jakie perypetie czekają na główne bohaterki.

Z góry uprzedzam jednak, że pierwsze cztery do pięciu rozdziałów, dla niewprawionych

czytelników, mogą okazać się trudne. Po pierwsze: nie każdy potrafi od razu przeskoczyć z luźnej pisaniny bloggerów, często ledwie znających zasady ortografii, do wykwintnych epitetów, malowniczych parafraz itede itepe ;) Ale warto się przemęczyć i po prostu skupić. Na początku i tak nie uzyskujemy jakichś superważnych informacji, zupełnie jakby Austen już pisząc lata temu wiedziała, że będzie musiała się dostosować do późniejszego analfabetyzmu i napisać kilka rozdziałów tłumaczących ludziom alfabet ;p No ok, przesadzam i obrażam, wiem, przepraszam. Już nie będę :)

Polecam "Rozważną i romantyczną" wszystkim fankom dobrego romansu, zaś ja szykuję się do przeczytania kolejnych książek tej znanej pisarki, chociaż serio nie sądziłam po pierwszych stronach tej książki, że taka będzie moja decyzja. :)