7. "Nowe oblicze Greya" E.L. James

Swoją już tradycją opisuję kolejną książkę, jaką udało mi się przeczytać. W tym przypadku było to trochę cięższe, niż bywa zazwyczaj. Ale przebrnęłam przez trylogię Greya i mogę już z ludźmi o tej kontrowersyjnej lekturze obiektywnie rozmawiać.
Książka jest na 7. pozycji moich książek przeczytanych, ale spokojnie, nie jest ze mną tak źle :P Liczyć zaczęłam całkiem niedawno, zdaje się, że pod koniec wakacji, a więc kilka miesięcy temu. Zdaję sobie sprawę, że w porównaniu z niektórymi z Was to nic, ale czytam głównie przed snem. Mniejsza z tym, przejdźmy do mojej recenzji...

Moje pierwsze pytanie brzmi: Dlaczego ta książka nosi tytuł: "Nowe oblicze Greya"? Grey nie pokazał w niej żadnego nowego oblicza. Nawet na końcu, kiedy autorka wróciła do jego dzieciństwa i przedstawiła scenę poznania głównych bohaterów od jego strony. Swoją drogą bardzo mnie zniechęciła tym do samego Christiana, którego nawet w tej książce lubiłam.

Za to od początku i z każdą serią coraz bardziej, nie lubiłam panny Steel, czy tam pani Grey. Nie podoba mi się jej głupi tok rozumowania. I wciąż nie wiem czy autorka zrobiła to celowo czy nie. Trzeba by było przeczytać inną książkę pani James, ale od tego chyba wolę się narazie trzymać z daleka.

Mimo wszystko wraz z przerzuceniem ostatniej strony i zamknięciem okładki, zrobiło mi się trochę przykro i smutno, że muszę pożegnać się z bohaterami, którzy towarzyszyli mi każdego wieczora od tych kilku miesięcy... (tak tak, czytanie tego Greya zajęło mi najwięcej czasu z wszystkich siedmiu pozycji...).
Bo w końcu trochę z nimi przeżyłam ;) Jak nie krzywe akcje byłych Christiana, to znowu jego przyrodzony brat - świr. Bywały nawet sytuacje, które się utożsamiały z moim życiem. Szkoda tylko, że nic z tej książki nie wyniosłam - szpicruty i linijki to nie dla mnie.

Fajnie, że się chociaż skończyła happy endem. :)